หน้าเว็บ

วันพุธที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

[EBF][Lehm] 'S'

เอนทรีนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
 
 
 
 
 *export from x
----------------------------------------------------------------------------------
 
 
From Main event : [Warning!] "Unknown"
 
 
 
Lehm Leisel
#3136
 
 
 
Response to
 
Airforce Unknown Research Project
 

 
Recommend read other parts before :
 
 
Uncertainty @findarato : link
 
I know.... @dcerulea  : 1 / 2
 
You're... @sarail : link
 
Escaped - Blanca Eirwin @gale : link
 
Fish @sarail : link
 
REPORT @sarail  : 1 / 2
 
Aquarium @sarail   :  1 / 2 / 3
 
(เก็บ ref ครบไหมนะ OTL)
 
 
 
 
 
 
and now
 
[' S ']
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ข้าคิดว่าท่านจะไม่เห็นเสียอีก"

"กับดักเจ้าไม่เลว  จังหวะที่ลงมือก็ไม่มีอะไรให้ข้าติได้"

"ถ้างั้นแล้วทำไมข้าถึงล้มท่านลุงไม่ได้"

"สัญชาตญาณล่ะมั้ง"

"สัญชาตญาณ?"

“เจ้า ไม่เคยรู้สึกเหรอ เสียงในหัวที่ร้องเตือน  ปราศจากทั้งเหตุผลและข้อมูลที่เพียงพอในการตัดสินใจ  แค่ลางสังหรณ์ที่ไม่มีข้อพิสูจน์อะไร....."

"แต่จำไว้...เลห์ม....ทหารที่ไม่มีสัญชาตญาณจะพลาดและตาย"
 
 
 
 


เลห์ม ไลเซลนั่งอยู่บนโซฟาพลางยกชาร้อนขึ้นจิบ  ดวงตาเขาจับจ้องที่หน้าแรกของหนังสือพิมพ์ในมือ  หากแต่สายตาไม่ได้เลื่อนไปตามบรรทัดหรือใส่ใจในอักษรพาดหัวข่าว

เขากำลังคิด...ไม่ใช่อ่าน

เลห์ม เคยยืนอยู่ในสนามรบ  มันเป็นเรื่องในอดีตเก่าก่อน  สมัยที่เขาจับปืนเข้าร่วมรบพร้อมกับคนอื่นในครอบครัว   ช่วงเวลาที่ประสาทหูเคยคุ้นกับเสียงระเบิด  สายตาว่องไวในการจับและประเมินความเคลื่อนไหว  และสองมือชินชากับการทำลาย... 

เขาไม่ใช่คนยกยอตน  แต่ก็ลำพองในสัญชาตญาณของตัวเอง..

หลัง จากถูกปลดระวางเช่นเดียวกับอาวุธที่ชำรุด  เก็บตัวอยู่ในโกดังและใช้ชีวิตอย่างขยะที่ไม่อาจทำลายได้    เมื่อคำสาปย้อนร่างกายเขากลับมาจุดเริ่มต้น  อดีตทหารก็ใช้เวลาหนึ่งปีเต็มในการเรียกความสามารถทุกอย่างกลับคืนมา  แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฟื้นสิ่งที่ทิ้งร้างไปหลายสิบปี  หากแต่การยิงปืนก็เหมือนการขับจักรยาน ถึงปากบอกว่าลืม ร่างกายก็ยังคงจดจำ  ทั้งวินาทีซึ่งสายตาจับเล็งเป้า  และชั่วจังหวะที่หนึ่งนิ้วกดเหนี่ยวไก....

อย่างไรก็ตามแม้จะเรียกทักษะอื่นกลับมาได้แล้ว  ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สิ่งสำคัญที่สุดกลับมา.....

เลห์ มวางแก้วชาว่างเปล่าไว้บนโต๊ะ หลับตาเอนหัวพิงพนัก ความคิดทำให้เขาเกือบเผลอหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ และต้องการเครื่องดื่มที่ดีกรีแรงกว่าชา แต่ไม่ว่าจะเหล้าหรือบุหรี่ก็ไม่เหมาะสมกับทั้งสถานที่และเวลา

ครั้งแรกมันไม่ร้องเตือน  เขาแก้ตัวว่าว่าตนเองประมาทเกินไป

ครั้งที่สอง....มันร้องเตือน....ทั้งที่ไม่มีเหตุการณ์ผิดปรกติอะไร

ครั้งนี้....เขาจะเชื่อถือมันได้ไหม?

ดวงตาสีแดงเบิกโพลงขึ้นไล่คำถาม และ’สัญญาณ’ที่ดังในหัว  เขาลุกขึ้นยืน  ทิ้งหนังสือพิมพ์กองไว้บนโซฟาหนัง  เท้าทั้งสองไล่ตามความคิดไปหยุดยืนเบื้องหน้าเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่ตั้งกิน พื้นที่ไปเกือบหนึ่งในสี่ของห้อง สายท่่อยาวจำนวนมากต่อเชื่อมมันกับแทงค์น้ำทรงสูงที่บัดนี้ถูกปกคลุมด้วยผ้า ผืนหนาสีขาว ตัดขาดอะไรก็ตามด้านในออกจากสภาพแวดล้อมภายนอก

หรือบางที  อาจจะกลับกัน

เลห์ มฟังเสียงครางหึ่งๆน่ารำคาญซึ่งแสดงว่าอุปกรณ์ข้างหน้ากำลังถูกเปิดใช้งาน ขณะไล่สายตามองหน้าปัดตัวเครื่อง  อันที่จริงเขาก็แค่..ไม่สบายใจ  จนต้องลุกขึ้นมายืนดูเครื่องจักรที่ตัวเขาเองก็ไม่ได้เข้าใจมากนัก   ถึงจะเคยถามถึงสิ่่่งที่ต้องรู้เพื่อป้องกัน ‘อุบัติเหตุ’ จากนักวิจัยเพื่อนร่วมงานมาอยู่บ้างแล้วก็เถอะ

คิ้วเข้มขมวดขึ้นเมื่อเห็นเข็มของหน้าปัดอันหนึ่งอยู่ในช่องสีแดงเกือบจะแตะปลายสุดเลขศูนย์

อากาศ?

เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเลินเล่อ  โดยเฉพาะกับอันโนนที่เจ้าตัวแสดงออกชัดเจน...ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่...ว่าไม่อยากให้ตาย 

เสียงในหัวร้องดังยิ่งขึ้น....

เหตุผลอะไรที่ทำให้บลังเช่เอาเจ้านั่นกลับเข้าไปอยู่ในแทงค์อีกครั้งกัน?

เลห์ มรู้สึกถึงกล้ามเนื้อของตนที่เกร็งแน่น  ความเย็นลากไปบนแผ่นหลัง  ศีรษะปวดหนึบเหมือนสติถูกบังคับให้จดจ่ออยู่กับตรรกะผิดเพี๊ยนที่สลัดทิ้ง ไม่ได้   เขาเหลือบมองคุกน้ำอันสุดท้ายที่ยังบรรจุของเหลว  เครื่องมือที่บลังเช่ แซนดิเวียร์เคยบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่าเอาไว้บรรจุ ‘ปลา’

รองเท้าบูทคอมแบทย่ำอย่างมั่นคงพาร่างเจ้าของผิวสีเข้มไปหยุด อยู่เบื้องหน้าหลอดทดลองขนาดใหญ่ และโดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรมากนัก ผ้าสีขาวผืนใหญ่ถูกเลิกออก

พร้อมกับที่เข็มบนหน้าปัดเครื่องขยับไปสุดปลายสีแดง
 
 





พลอากาศโทอเล็กเซย์ อาร์ด-รีนั่งมองเอกสารรายงานในมือขณะที่แอร์คอร์ของเขาส่งเสียงร้อง  ภายในบรรจุข้อความที่ถูกส่งมาใหม่  ต้นทางของมันคือพลทหาร 3136

เขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับ aplomado อีก  นอกเหนือไปจากงานโปรเจคเดียว....

“S”

พล โทแห่งกองทัพอากาศปราดสายตาครู่เดียวก่อนเก็บแอร์คอร์ลุกขึ้นยืน  ความสงบตลอดบ่ายถูกทำลายลงด้วยรหัสง่ายๆเพียงหนึ่งตัว  รหัสที่เขาเคยตกลงไว้กับพลทหารซึ่งรับหน้าที่ watcher ของโครงการศึกษา unknown ในห้องทดลอง
 
 
 
 
 
 
 
S means Escape
 
 
 
 
 
 
TBC(?)
 
 
 
----------------------------------------------------------------------------------
 
 
- ตอนแรกจะปรับเป็นคอมิก  แต่ทำโดยให้มันคงสิ่งที่ต้องการสื่อไม่ได้....เลยเป็นฟิคแทนละกันนะ
 
- unknown นี่ก๊าวไม่จบจริงๆ แฮ่กๆ
 
- เรื่องของ instinct ของเลห์มเดี๋ยวมีต่อ...ในอนาคต
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น