เอนทรีนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
The Thief of Baramos fan commu
========================================
[TOB] EVENT1.6 : การบ้านวิชายุทธศาสตร์การรบ
Aelith Wayne the Mercenary of Venol
4th year, The noble castle
For Profile
========================================
(รายงานเปรียบเทียบตัวเองกับตัวหมากรายวิชายุทธศาสตร์การรบ
เขียนด้วยตัวบรรจงอย่างสงสารคนอ่านด้วยความเร็วแบบที่เหมือนใช้ไขสันหลังมากกว่าสมองคิด)
เบี้ย/ทหารราบ
ข้อดี
- บุกตะลุยไปข้างหน้าได้โดยไม่ต้องใช้หัวคิด
- เนื่องจากอยู่ข้างล่างสุด จึงไม่ต้องเสี่ยงกับการลืมมองลงมายังผู้ที่ต่ำกว่า
- เมื่อสองเท้าเหยียบอยู่บนพื้นราบ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีที่ใดตกต่ำกว่าพื้นดิน
- หากมีความสามารถและโชค ความเป็นไปได้ก็มีอยู่เสมอ
ข้อเสีย
- สมองฝ่อ
- คนเราไม่ควรกลัวที่สูง และไม่ควรจะล่ามตัวเองไว้เพราะหวาดกลัวข้างบน
วิธีแก้ข้อเสีย : เลิกยึดติดกับข้อดีไร้สาระที่ว่ามาและไปทำอย่างอื่นซะ
เอลีท เวนน์
ปราสาทขุนนาง ปี4
========================================
ตำแหน่งแห่งที่บนกระดานหมากรุกประกอบด้วยอะไรบ้าง?
เบี้ยต่ำต้อย เรือบัญชาการ ม้าหยิ่งผยอง บิชอปทรงฤทธิ์ ควีนผู้มีอำนาจ ราชาท้ายกระดาน?
เอลีท เวนน์ไม่ใช่พวกชอบจดจำอะไรยืดยาว เพราะเหตุนั้นทหารรับจ้างแห่งเวนอลจึงเลือกจำแนกมันด้วยจำนวนหัวข้อที่น้อยกว่า และถ้อยคำที่ง่ายกว่า
หมากที่ตายได้ คิง และผู้ถือคุมกระดาน
"หากเปรียบเป็นหมากบนกระดานเจ้าจะเป็นอะไร เอลีท เวนน์"
"แล้วเจ้าคิดว่าข้าเป็นอะไรล่ะ รอย"
"ถ้าให้เราเลือก ก็คงเป็นตำแหน่งแม่ทัพ..... เรือดีไหมล่ะ"
สำหรับรอย ฮาเรล เขาเป็นเรือ
สำหรับหลิน ซาเวียร์ เขาเป็นม้า
เอลีท เวนน์กระชับดาบในมือหลังถอนมันออกมาจาก 'ฝักชั่วคราว' พลางเหยียดตัวตรงบนหลังท่านหญิงของตน ปลายของโลหะคมวาววับแต่งแต้มด้วยของเหลวสีแดงที่อีกไม่นานจะเปลี่ยนแปลงคล้ำขึ้นและจับตัวเป็นก้อน ร่างเจ้าของมันที่ล้มกองเบื้องหน้าหายวับไปแล้วด้วยอำนาจมนตรา เขาลงมืออย่างมั่นใจเช่นทุกครั้ง...ถ้าพอจะทำได้น่ะนะ ว่าผู้วิเศษจะจัดการให้แผลบนตัวอีกฝ่ายหายไปได้ไม่ยากเย็นนัก และไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ให้ใครต้องสะเทือนจิตใจ
หากที่ตรงนี้จะเป็นนอกรั้วโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก เขาก็ไม่คิดจะทิ้งแผลเป็นหรือไว้ใครสะเทือนใจ...แม้จะในคนละความหมายกันก็เถอะ
เสียงประกาศตาหมากดังจากผู้เดินฝ่ายตรงข้าม เจ้าหญิงผู้งดงามแห่งเวนอลส่งเบี้ยหนึ่งคนของปราการปราชญ์มายืนอยู่ข้างตาเดินของเขา เอลีทยิ้มกว้างขวางจากบนหลังม้าไปเป็นของขวัญต้อนรับให้ผู้มาใหม่ และได้คำตอบเป็นหางตาที่เหลือบมองมาพร้อมกับสีหน้าเรียบสงบนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่อีกฝ่ายจะมองเลยตัวตนอันไม่สลักสำคัญของเขาไปยังพื้นที่ด้านหลัง ตำแหน่งแห่งที่ซึ่งเจ้าหญิงยารีอาห์ ลาเรนไนน์ตั้งใจจะวางหมอนั่นลงบนกระดานศึกของนางและหลิน ซาเวียร์
ตำแหน่งที่ถ้าหมอนั่นไม่ได้เก่งจริง และถ้าคนที่เดินหมากนั่นจะไม่ใช่รีอาห์ เขาคงจะคิดว่ามันเป็นตาตายเบิกทาง...
นับเป็นโชคดีของ 'หมากตายได้' ทั้งหลายของปราการปราชญ์ ที่ผู้คุมกระดานฝั่งนั้นไม่ใช่เขา
เสียงประกาศตาหมากของหลินดังเป็นลำดับต่อมาในเวลาไม่ห่างกันนัก ส่งม้าสองที่มีชื่ออย่างเป็นทางการว่าเอลีท เวนน์ลึกเข้าไปในถิ่นศัตรูไกลกว่าที่เป็นอยู่ ตาเดินนั้นไม่มีผู้จับจองอยู่ก่อน เขาจึงเพียงแต่กระตุ้นเบาๆให้ท่านหญิงของตนเยื้องย่างสบายๆไปเบื้องหน้า ถ้านับจากทางหมากที่เป็นไปได้แล้ว นับเป็นโชคดีของ 'หมากตายได้' อย่างเขา ที่มีรูมเมทของตัวเองเป็นผู้คุมกระดานของปราสาทขุนนาง ถึงจะพอรู้ว่าหมอนั่นถนอมเขาไว้ส่วนหนึ่งเพื่อไม่ให้หมดแรงก่อนเข้ารุกคิงก็เถอะ
เกมถูกเร่งขึ้นอีกครั้งเมื่อการปะทะอีกระลอกเกิดขึ้นในที่ห่างไกลออกไป ตาเดินที่ไม่เลวเลยทำให้ศึกครั้งนี้น่าอภิรมย์เพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อย เขาหยุดมองการต่อสู้และรอคอยจนกว่าผู้คุมกระดานฝั่งใดฝั่งหนึ่งจะเลือกใช้เขาทำอะไรสักอย่าง หน้าที่เหมือนเดิมซ้ำๆที่เคยทำมาตลอดสี่ปี ไม่ว่าตอนนั้นเขาจะถือตำแหน่ง เบี้ย เรือ หรือม้า และคงไม่เปลี่ยนแม้ในอนาคตใครสักคนจะเกิดอุตริอยากส่งเขาลงเป็นบิชอปหรือควีนขึ้นมา
ตำแหน่งที่ผู้มีอำนาจเหนือกระดานในแต่ละปีจับเขาวางไว้ และเขาก็ไม่เคยคิดจะทักท้วง
ตราบใดที่ไม่ใช่คิงและคนเดินหมาก จะสูงส่งหรือต่ำศักดิ์ ทหารราบหรือแม่ทัพ หมากตายได้ก็แค่หมากตายได้
มีชีวิตอยู่ เดิน ฆ่า และตาย ภายใต้อุ้งมือของผู้ดำเนินกระดาน
หากเปรียบเป็นหมากบนกระดาน...ข้าจะเป็นอะไรน่ะเหรอ?
เอลีท เวนน์ ขยับยิ้มมุมปากให้กับตัวเอง พอดีกับที่เสียงประกาศตำแหน่งใหม่สำหรับม้าสองแห่งปราสาทขุนนางดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้...ไม่ใช่พื้นที่ว่างเปล่า
ในสนามรบจำลองเล็กๆ เขาก็ไม่ได้รังเกียจชะตากรรมของเบี้ยที่ถูกโยกมาโยกไปอะไรแบบนั้นหรอกนะ
สนามที่การตายเป็นเรื่องโกหก และการต่อสู้เป็นแค่เกมกระดาน
ไหนๆก็เป็นเพียงทหารรับจ้างแล้ว...ดำเนินชีวิตแบบดาบไม่ต้องใช้หัวคิดบ้าง….ก็เป็นการพักผ่อนที่ไม่เลวทีเดียว
เอลีท เวนน์ อาจจะเป็นอะไรก็ได้ ทั้งเบี้ย เรือและม้า
แต่อัสราอิล ลาเรนไนน์ไม่อาจเป็นสิ่งอื่นใด นอกจากคิงผู้คุมกระดาน
และต้องเป็นในแบบที่ดีที่สุดอีกด้วย
========================================
สรุป
- เอลีท แบ่งประเภทหมากออกเป็นสามอย่าง คือหมากที่ตายได้ คิง และ ผู้เดินกระดาน
- ตอนเขียนคำตอบส่งอาจารย์….ก็เขียนส่งๆไปอย่างนั้น ไม่ได้เขียนความคิดจริงๆออกไปแม้แต่อย่างเดียว
- ไม่ได้มีปัญหากับการเป็นหมากตัวไหนก็ตามในกระดานหมากเกียรติยศ คนเดินหมากอยากจัดอะไรก็จัดเถอะ เอาตามสะดวก ส่วนชีวิตจริง...ก็ไม่ได้มีตัวเลือกอะไรกับเขาสักหน่อยนี่นา
