เอนทรีนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
======================================================================
[31 Jan 1028 : 11:20 PM]
'ใช้เวทได้แล้ว'
"สถานการณ์เป็นยังไง?"
"เหม็นควันและหนา---------"
....
....
"เมล?"
+++++++++++++++++++++
[2 Feb : 00:30 AM]
ดึกแล้ว
ถ้าเลือกได้ล่ะก็....อยากจะทิ้งตัวลงบนฟูกนุ่มๆแล้วหลับไปเสียทั้งอย่างนี้จังนะ
แต่คงจำเป็นกระมัง
ชายผมสีเงินส่ายหัวน้อยๆ เอื้อมมือไปยกหูโทรศัพท์ขึ้น ก่อนจะต่อหมายเลขไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง
"สายัณห์สวัสดิ์ ขอโทษนะครับเลดี้...ที่ติดต่อมารบกวนในเวลาดึกดื่นเช่นนี้ แต่ผมมีข่าวต้องแจ้ง"
"แน่นอนครับ เป็นข่าวสำคัญที่คุณน่าจะอยากรู้"
"ผมคิดว่าอเล็กซ์ตายแล้วนะ"
+++++++++++++++++++++
[4 Feb : 10: 47 PM : Brimen ]
ผิวขาวๆนั้นเป็นรอยปื้นสีแดง เมื่อรวมกับรอยเล็บสี่รอยที่เห็นชัดเจนถนัดถนี่ ก็พอจะบ่งบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้จัดหางานคนสำคัญของตระกูลไลเซล
เอริคตอบรับผู้ประทุษร้ายตนเองด้วยรอยยิ้มจางๆที่ไม่เคยจางหายไป
แม้จะเป็นเวลาเช่นนี้...ก็ไม่ยอมลบเลือนไปแต่อย่างใด
แม้จะเป็นเวลาเช่นนี้...ก็ไม่ยอมลบเลือนไปแต่อย่างใด
"ฉันเคยบอกแล้วว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันจะฆ่าแก!"
เสียงสูงนั้นกราดเกรี้ยว เต็มไปด้วยโทสะที่ราวกับจะแผดเผาผู้อยู่ใกล้
"ผมก็มาตามสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอครับ?"
บานประตูไม้ส่งเสียงกริ๊กบ่งบอกว่าใครสักคนภายนอกกำลังจะล่วงล้ำเข้ามาใน
เจ้าของสถานที่ตวัดสายตาไปยังต้นกำเนิดเสียง
"สั่งแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่อนุญาตให้ใครเข้าม....!!!!"
ถ้อยคำตวาดถูกกลืนหายเข้าลำคอ เมื่อร่างหนึ่งปรากฎขึ้นจากช่องว่าง แล้วหยุดยืนอยู่หน้าประตู
"อ....."
"ดึกแล้วทะเลาะกันเสียงดังมันรบกวนคนอื่นเขานะครับ"
ริมฝีปากของคนพูดขยับเป็นรอยยิ้ม
"อเล็กซ์!"
"อเล็กซ์!"
ร่างบอบบางของหญิงสาวโผเข้ากอดร่างนั้น ละความสนใจจากคู่สนทนาที่อยู่มาก่อนโดยสิ้นเชิง
เขามองหล่อนและคนในอ้อมกอด ใบหน้านั้นเงยขึ้นมาสบตา เอ่ยพร้อมรอยยิ้ม...อย่างที่เขาเป็นคนสอนให้เอง
"ผมเหนื่อยแล้ว พรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะ"
เขามองหล่อนและคนในอ้อมกอด ใบหน้านั้นเงยขึ้นมาสบตา เอ่ยพร้อมรอยยิ้ม...อย่างที่เขาเป็นคนสอนให้เอง
"ผมเหนื่อยแล้ว พรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะ"
TBC?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น